-
1 posłużyć się
posłużyć się pf →LINK="posługiwać się" posługiwać się -
2 posłużyć się
-
3 posłużyć\ się
сов. kim-czym использовать кого-чпю; употребить что, воспользоваться чем -
4 posłużyć się
1. скористатися;2. використати -
5 posłużyć
1. -ę, -ysz; vb od posługiwać2. vi perfbyć posłusznym komuś/rozkazowi — to obey sb/an order
posłużyć komuś — (o wypoczynku itp.) to do sb good
posłużyć (komuś) za/jako coś — to serve (sb) for/as sth
* * *pf.1. (= zostać wykorzystanym w jakimś celu) serve (za l. jako coś as sth); cytat ten posłużył za l. jako motto the quote served as a motto.2. (= dać dobre rezultaty) do good; posłużył mi ten urlop w górach the vacation in the mountains did me good.3. (= przydać się do czegoś) be of use; stary płaszcz jeszcze mi posłuży I can still use the old coat.pf.zob. posługiwać się.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > posłużyć
-
6 posłużyć
-
7 posłużyć
posłużyć [pɔswuʒɨʨ̑]1) ( zostać użytym)2) ( mieć korzystny wpływ)\posłużyć komuś lekarstwo: jdm helfen, bei jdm anschlagen; urlop, wypoczynek: jdm gut tun -
8 posłu|żyć się
pf — posłu|giwać się impf v refl. to use vt- posłużyć się czymś to use sth- posłużyć się kimś, żeby coś zrobić to use sb to do sth- posługiwać się obcymi językami to speak foreign languages- posłużył się fałszywymi dokumentami he used fake documents- wciąż posługują się tymi samymi argumentami they still use the same arguments- umiesz się tym posługiwać? do you know how to use it?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > posłu|żyć się
-
9 posługiwać się
impf ⇒ posłużyć się* * *-guję, -gujesz, posłużyć; perf; vrposługiwać się czymś/kimś — to use sth/sb
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > posługiwać się
-
10 posługiwać się
posługiwać się [pɔswugivaʨ̑ ɕɛ] < perf posłużyć się>vr1) ( używać jako narzędzia)\posługiwać się czymś sich +akk einer S. +gen bedienen2) ( wyręczać się)\posługiwać się kimś sich +akk jds bedienen, jdn benutzen -
11 posługiwać się posłu·giwać się
Nowy słownik polsko-angielski > posługiwać się posłu·giwać się
-
12 posługiwać się
posługiwać się językiem obcym eine Fremdsprache sprechen, eine Fremdsprache beherrschen -
13 ucie|c
pf — ucie|kać impf (ucieknę, uciekniesz, uciekł, uciekli — uciekam) Ⅰ vi 1. (szybko oddalić się) to escape, to flee, to run (away)- uciec przed pogonią/policją to escape from pursuit/the police- uciekać przed nieprzyjacielem/prześladowaniami to flee the enemy/from persecution- uciekać w popłochu to run for one’s life- uciekł, kiedy tylko mnie zobaczył he ran away as soon as he saw me- uciec przed deszczem/burzą (schronić się) to take shelter from the rain/storm2. pot. (opuścić, wydostać się) to escape, to get out; [więzień] to break free a. out; (z kraju) to defect, to flee; (od rodziny) to run away- uciec z armii/klatki/więzienia to escape from the army/a cage/prison- uciec na Zachód to defect to the West- chłopiec uciekł oknem the boy got out a. escaped through the window- uciec z lekcji to skip class a. classes pot.3. (wyjechać) to elope, to run off (z kimś with sb); to run away (z czymś with sth) 4. przen. to escape; to get away (od czegoś from sth) [faktów, prawdy]; to run away (od czegoś from sth) [obowiązków, sytuacji]- uciekać przed kimś (unikać) to avoid a. shun sb5. przen. (mijać, upływać) [czas] to fly; [chwile, dni] to slip by 6. pot. (ulecieć) [gaz, powietrze] to escape, to leak; (wypłynąć) [benzyna, woda] to escape, to leak, to run off- krew uciekła mu z twarzy blood a. colour drained from his face7. przen. (gasnąć, niknąć) [życie] to drain (z kogoś out of sb) 8. (stać się niewidocznym) to flash by- drzewa uciekają za oknami pociągu the trees flash by train windows- uciekać z czyjegoś pola widzenia disappear from sb’s field of vision9 (odwrócić wzrok) to look away; [oczy] to skitter away- nie uciekaj oczami! don’t look away!10 (wypaść, wyśliznąć się) [piłka, ziemniak] to slip (z czegoś from sth) 11 pot. (zostać zapomnianym) to escape, to slip- numer jej telefonu uciekł mi z pamięci her telephone number slipped my mind a. escaped my memory- zamilkł na chwilę, bo uciekł mu wątek he fell silent for a moment, because he had lost his train of thought- uciec uwadze to escape attention- to zupełnie uciekło mojej uwadze it completely escaped my attention12 pot. (ominąć) przez niego uciekł mi awans I lost the promotion because of him- uciekła mi taka okazja! what a bargain I missed!- gazetę przeczytam jutro – przecież mi nie ucieknie I will read the newspaper tomorrow – it will keep13 pot. (odjechać) uciekł nam autobus/pociąg we missed the bus/train 14 pot. (odejść) to run (along a. away)- uciekaj, teraz jestem zajęty run along a. away, I’m busy at the momentⅡ uciec się — uciekać się 1. (posłużyć się) to fall back (do czegoś on sth); to have recourse a. resort (do czegoś to sth); to resort to (do czegoś to sth)- bez uciekania się do czegoś without recourse a. resort to sth- osiągnąć zwycięstwo uciekając się do przemocy to achieve victory by resort to violence2. książk. (zwrócić się o pomoc) to fall back (do kogoś on sb) [rodziców]; to have recourse a. resort (do kogoś to sb) [sądu]■ uciec, gdzie pieprz rośnie pot. to run a mile- dusza uciekła komuś w pięty pot. sb’s heart was in their boots/mouthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ucie|c
-
14 bemühen
bemühen * [bə'my:ən]I. vr1) ( sich Mühe geben)sich [um etw] \bemühen starać [ perf po-] się [o coś]bitte \bemühen Sie sich nicht! proszę się nie trudzić [o fatygować] !2) ( sich kümmern)sich um jdn \bemühen ( um einen Patienten) troszczyć się o kogoś; ( um jdn für sich zu gewinnen) zabiegać o kogośsich um eine Stelle \bemühen starać się [o zabiegać] o posadę3) (geh: gehen)sich zu jdm \bemühen udać się do kogośsich ins Geschäft nebenan \bemühen udać się do sklepu obok ( liter)1) ( beauftragen)dürfen wir Sie noch einmal \bemühen? czy zechciałby się Pan jeszcze raz pofatygować? -
15 play
[pleɪ] 1. n (THEAT etc) 2. vthide-and-seek etc bawić się w +acc; football, chess grać (zagrać perf) w +acc; team, opponent grać (zagrać perf) z +instr; role, piece of music, note grać (zagrać perf); instrument grać (zagrać perf) na +loc; tape, record puszczać (puścić perf)3. vito bring sth into play — posłużyć się ( perf) czymś
to play a part/role in ( fig) — odgrywać (odegrać perf) rolę w +loc
to play into sb's hands — podkładać się (podłożyć się perf) komuś (inf)
Phrasal Verbs:- play at- play on- play up* * *[plei] 1. verb1) (to amuse oneself: The child is playing in the garden; He is playing with his toys; The little girl wants to play with her friends.) bawić się2) (to take part in (games etc): He plays football; He is playing in goal; Here's a pack of cards - who wants to play (with me)?; I'm playing golf with him this evening.) grać w3) (to act in a play etc; to act (a character): She's playing Lady Macbeth; The company is playing in London this week.) grać4) ((of a play etc) to be performed: `Oklahoma' is playing at the local theatre.) być na scenie, być wystawianym5) (to (be able to) perform on (a musical instrument): She plays the piano; Who was playing the piano this morning?; He plays (the oboe) in an orchestra.) grać na6) ((usually with on) to carry out or do (a trick): He played a trick on me.) płatać figla7) ((usually with at) to compete against (someone) in a game etc: I'll play you at tennis.) grać przeciwko8) ((of light) to pass with a flickering movement: The firelight played across the ceiling.) igrać9) (to direct (over or towards something): The firemen played their hoses over the burning house.) kierować10) (to put down or produce (a playing-card) as part of a card game: He played the seven of hearts.) grać2. noun1) (recreation; amusement: A person must have time for both work and play.) rozrywka2) (an acted story; a drama: Shakespeare wrote many great plays.) sztuka3) (the playing of a game: At the start of today's play, England was leading India by fifteen runs.) gra, rozgrywka4) (freedom of movement (eg in part of a machine).) luz•- player- playable
- playful
- playfully
- playfulness
- playboy
- playground
- playing-card
- playing-field
- playmate
- playpen
- playschool
- plaything
- playtime
- playwright
- at play
- bring/come into play
- child's play
- in play
- out of play
- play at
- play back
- play down
- play fair
- play for time
- play havoc with
- play into someone's hands
- play off
- play off against
- play on
- play a
- no part in
- play safe
- play the game
- play up -
16 use
1. [juːs] n( using) użycie nt, stosowanie nt; ( usefulness) użytek m, zastosowanie nt2. [juːz] vtto go out of use — wychodzić (wyjść perf) z użycia
to make use of sth — stosować (zastosować perf) or wykorzystywać (wykorzystać perf) coś
to get used to — przyzwyczajać się (przyzwyczaić się perf) or przywykać (przywyknąć perf) do +gen
Phrasal Verbs:- use up* * *I [ju:z] verb1) (to employ (something) for a purpose: What did you use to open the can?; Use your common sense!) użyć2) (to consume: We're using far too much electricity.) zużywać•- usable- used
- user
- user-friendly
- user guide
- be used to something
- be used to
- used to II [ju:s]1) (the act of using or state of being used: The use of force to persuade workers to join a strike cannot be justified; This telephone number is for use in emergencies.) użycie2) (the/a purpose for which something may be used: This little knife has plenty of uses; I have no further use for these clothes.) zastosowanie3) ((often in questions or with negatives) value or advantage: Is this coat (of) any use to you?; It's no use offering to help when it's too late.) wartość, sens4) (the power of using: She lost the use of her right arm as a result of the accident.) władza5) (permission, or the right, to use: They let us have the use of their car while they were away.) prawo używania•- useful- usefulness
- usefully
- useless
- be in use
- out of use
- come in useful
- have no use for
- it's no use
- make good use of
- make use of
- put to good use
- put to use -
17 использовать
глаг.• aplikować• eksploatować• konsumować• korzystać• nakładać• nanieść• niszczyć• pochłaniać• posługiwać• pożerać• przyłożyć• skorzystać• spożytkować• spożytkowywać• spożywać• stosować• trawić• użytkować• używać• użyć• wydawać• wykorzystać• wykorzystywać• wyzyskać• wyzyskiwać• zakładać• zastosować• zatrudniać• zutylizować• zużytkować• zużytkowywać• zużywać* * *posłużyć się, użyć, używać, wykorzystać, wykorzystywać, wyręczać się, wyręczyć się, zużyć, zużywać -
18 uży|ć
pf — uży|wać impf (użyję — używam) vt 1. (zużytkować) to use 2. (wykorzystać) to use, to make use of [zdolności, doświadczenia, wpływów] 3. (posłużyć się) to use 4. (zastosować) to apply [kosmetyku, maści]; to take [lekarstwa]; to use [przyprawy] 5. (zabawić się) to enjoy- używać swobody enjoy one’s freedom- nie użył wiele w życiu he didn’t have much of a life- używaj świata, póki służą lata przysł. gather ye rosebuds while ye may przysł.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uży|ć
-
19 cytata
m cyta|t, cytata f (G cytatu, cytaty) quotation; quote pot.- cytat a. ta przest. z Mickiewicza/Słowackiego a quotation from Mickiewicz/Słowacki- posłużyć się cytatem to give a quotation- film roił się od cytatów the film was full of quotations- koniec cytatu end of quotationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cytata
-
20 cyta|t
m cyta|t, cytata f (G cytatu, cytaty) quotation; quote pot.- cytat a. ta przest. z Mickiewicza/Słowackiego a quotation from Mickiewicz/Słowacki- posłużyć się cytatem to give a quotation- film roił się od cytatów the film was full of quotations- koniec cytatu end of quotationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cyta|t
- 1
- 2
См. также в других словарях:
posłużyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}posługiwać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posługiwać się – posłużyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykorzystywać coś jako środek, narzędzie do realizacji jakiegoś zadania, do osiągnięcia jakiegoś celu, jako pomoc w jakimś działaniu; posiłkować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nauczyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posłużyć — dk VIb, posłużyćżę, posłużyćżysz, posłużyćsłuż, posłużyćżył posługiwać ndk IX, posłużyćguję, posłużyćgujesz, posłużyćguj, posłużyćiwał 1. tylko dk «zostać użytym jako pomoc, środek, narzędzie do osiągnięcia jakiegoś celu; przydać się do czegoś»… … Słownik języka polskiego
posłużyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, posłużyćżę, posłużyćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być użytym jako środek do realizacji jakiegoś zadania, do osiągnięcia jakiegoś celu, być pomocnym, przydatnym w jakimś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obchodzić się – obejść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} traktować kogoś w jakiś sposób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obchodzić (obejść) się z kimś dobrze, litościwie, srogo, jak z dorosłym. Obeszli się z nim niegrzecznie w urzędzie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
użyć — dk Xa, użyję, użyjesz, użyj, użył, użyty używać ndk I, użyćam, użyćasz, użyćają, użyćaj, użyćał, użyćany 1. «posłużyć się czymś, zastosować coś jako środek, narzędzie; zużytkować» Nieumiejętnie czegoś używać. Używać czegoś do pracy, na co dzień,… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… … Słownik języka polskiego
zagrać — dk I, zagraćgram, zagraćgrasz, zagraćgrają, zagraćgraj, zagraćgrał, zagraćgrany 1. «wykonać jakiś utwór na instrumencie muzycznym (lub na instrumentach muzycznych); o instrumentach muzycznych: wydać dźwięki, zabrzmieć» Zagrać walca, mazurka,… … Słownik języka polskiego
sposób — 1. Brać się, wziąć się na sposób; chwytać się sposobu «uciekać się do wybiegów, forteli dla uzyskania czegoś, posłużyć się sprytem»: Niemcy robią teraz po wsiach przeglądy koni i dobre konie od razu rekwirują. (...) W tutejszej okolicy chłopi… … Słownik frazeologiczny